Bonjour,
Eind februari reisden we af naar Madrid. We bezochten Marion’s gastmoeder, inmiddels ook alweer in de 70. Dat was namelijk 5 jaar geleden vanwege de geboorte van Juno en corona. Het weerzien met iedereen was fijn en we voelden ons heel erg welkom. Onze agenda werd meteen gevuld met afspraken. Mabel heeft zelfs een dagje op de kinderen gepast (met taalbarriere!), zodat wij lekker een dagje Madrid in konden. En dat is erg prettig, omdat je tijdens het reizen zowat 24/7 samen bent. We hebben gezellige dagen beleefd, maar het was ook vermoeiend vanwege het andere tijdsschema in Spanje. Daarna reden we in twee lange dagen naar onze laatste bestemming van deze reis; Bretagne! Gelukkig hadden we een fijne stop bij een B&B met een echt Frans petit-dejeuner. Bretagne stond al lang op ons lijstje vanwege de Keltische historie. We hadden een prachtige Gite gevonden in oude stijl. Bekaf kwamen we aan, twee volle dagen auto is echt killing. Daar hebben we wel een week van bij moeten komen. Maargoed, gelukkig waren we wel weer een stuk dichter bij huis.
Al gauw bezochten we Le-Mont-Saint-Michel op nog geen 30 km afstand. Wat een prachtplek! Het is een van de grootste trekpleisters van Frankrijk en we begrijpen helemaal waarom. Het lijkt wel een eiland met kasteel uit een sprookjesboek. Zelfs de regen hoort daar gewoon bij. Tijdens onze reis naar Normandie ongeveer 10 jaar geleden zijn we er niet op geweest, vanwege het massatoerisme. Maar nu was het wel goed te doen, vanwege het laagseizoen. Toch komen er gemiddeld 5000 bezoekers per dag. Nu waren er vooral veel tieners op schoolreis en Aziaten. Het was eb en de getijden zijn fascinerend in de baai. We liepen op de zeebodem. Met springtij zijn we terug gegaan en dan is het voor even weer een eiland. Magisch!
Het weer in Bretagne is gewoon Hollands. Fris en wisselvallig. Ja, dat was in Spanje toch echt fijner. Al vonden we het toch prima toen we aankwamen. Niet zo droog en mooi groen. Tja, alles heeft voor- en nadelen. Ook hier weer schone lucht, dat voel je en dat zie je aan de korstmosbegroeiing op de bomen. Onze Gite is een fijne plek met genoeg ruimte en sfeervol ingericht. Onze host Nico heeft een klein paradijsje gecreerd, erg knap. Zo zijn er in de zomer ook tipi’s te huur, heel leuk! Ook lopen er wat katten rond en zijn er konijnen, zodat Silva haar ei kwijt kan. Juno kan lekker over het landgoedje crossen met zijn loopfiets.
Denk niet dat wij fluitend door het leven gaan. Onze reizen brengen, vooral nu, veel emoties omhoog bij anderen. Van vreugde en bewondering tot angst, afgunst en onbegrip. Alles komt voorbij. Het is dan een hele kunst om deze projecties niet persoonlijk op te vatten, niet in de verdediging te schieten en bij jezelf te blijven. Volgens mij krijg je niet wat je wilt, maar wat je nodig hebt. Als je dat beseft, dan ga je dankbaarder door het leven, omdat je weet dat elke ervaring (‘positief of negatief’) bijdraagt aan jouw groei, als mens. Deze reis hebben wij nodig om weer in balans te komen. Ja, ik durf te stellen dat wij de coronacrisis verwerkt hebben en daar ben ik enorm dankbaar voor. Een tijdje lieten we ons verdelen, maar we beseften gelukkig al snel dat het de aloude verdeel en heerstacktiek was. Dat spel spelen wij niet meer mee. De veerkracht is terug en die zullen we vast nodig hebben de komende tijd. Wat die ook gaat brengen, dat weten we namelijk niet. We zijn bezig met een helende inner-reset, zoals Yasmin Verschure dat zo mooi beschrijft in haar nieuwste boek.
We bezochten de megalieten van Carnac. Duizenden stenen die ooit rechtop geplaatst zijn. Wie, hoe en wanneer? Een raadsel. Maar je voelt gewoon de magie op zo’n krachtplaats. Deze stond lang op ons lijstje, dus we zijn heel blij dat we eindelijk geweest zijn. Op dit moment zijn er grote protesten in Franse steden gaande vanwege de opschroeving van de pensioensgerechtigde leeftijd van 62 naar 64 jaar. In Spanje hebben de kinderen 3 maanden zomervakantie. De Duitsers krijgen jaren doorbetaald ouderschapsverlof en de kinderen mogen dan lekker mee op reis. Tja, dat 1 Europa verhaal geloven wij al lang niet meer, dat wordt deze reis steeds duidelijker. In Nederland komen we er op veel vlakken maar bekaaid vanaf, helaas.
Ook gingen we naar piratenstad Saint-Malo. Een enorm fort aan zee. Ook dit is weer een sprookjesbestemming. De geschiedenis, de mystiek, alles lijkt uit een boek of film te komen. Het uitzicht vanaf de stadsmuren is prachtig. En er is een gezellige binnenstad, bruine kroeg-achtig. Als laatste gingen we naar middeleeuws stadje Dinan. Helaas regende het pijpestelen, waardoor we niet echt konden genieten van de mooie binnenstad. We konden schuilen in de vele prachtige boetiekjes en galerieen, maar dat is met twee nieuwsgierige kleine kinderen niet zo fijn. Dus gingen we maar weer naar huis. Verder missen we hier speeltuintjes en kinderen zijn nergens te bekennen, geen idee waar de Fransen ze verstoppen.
Ook na ‘maar’ twee maanden zitten we weer vol ervaringen en wordt het tijd om alles te verwerken. Dit keer nemen we de laatste twee weken van de reis al extra gas terug. Meer pyjamadagen, spelletjes doen en rondom huis hangen. En, tegen wil en dank, meer tijd doorbrengen met oppas en taalcoach Tele Visie. We hebben veel geleerd van de vorige keer. Het reisbudget is inmiddels ook op, gelukkig kwamen we er precies op uit. De 8 maanden vrijheid die we ermee hebben gekocht zijn goud waard en gunnen we iedereen! Maar dat wil niet zeggen dat dit het dan is. We gaan kijken of het nog lukt om in juni weg te gaan. Zodat we het jaar mooi vol kunnen maken. In totaal 6 maanden op pad, net zoals vorige keer, dat zou mooi zijn. Wie weet…
Tot gauw!!!